DE WAARDE VAN EEN PLEK. Gelijsteen opteert voor een ethiek van de kwetsbaarheid en het persoonlijke. Het persoonlijk bijzondere, datgene wat ons allen tot iets bijzonders maakt. Hierbij hecht zij bijzondere waarde aan een vragende houding. Zij wil onzekerheid, datgene wat in ons aanduidt dat we het niet zeker weten, serieus kunnen nemen, een plek kunnen geven in haar projecten. Onzekerheid is geen afwijking maar een morele categorie van keuzes. Gelijsteen ziet de vragende houding als een bindende factor, een ons allen verbindende dimensie. Wat is het dat het leven echt waardevol maakt, wat is voor ons van waarde, van ultieme waarde. Wat is voor ieder van ons het dierbare, het persoonlijke motto om het leven als waardevol te markeren en te beleven. Het zijn deze vragen die zij in haar werk als basisvragen, als basiswaarden naar buiten wil brengen. De vraag naar de kwaliteit van het leven inzetten tegen een economie, een regelgeving, een cultuur, van kwantiteit en van louter het berekenbare. Iedereen is anders, iedereen is op een bijzondere manier bijzonder. En daarom is iedereen belangrijk. Gelijsteen wil niet alleen het bijzondere niet rangschikken onder een zogenaamd idee of categorie van het algemene, zij wil al deze verschillen tussen mensen, dit bijzondere van het bijzondere opvatten, benoemen als rijkdom. We zien te weinig hoe bijzonder de ander is. Die rijkdom aan verschil, aan diversiteit van het subjectieve, wil zij uit de sfeer van het strikt persoonlijke halen. En een belangrijke plek geven in de Grote Huiskamer en in haar projecten belangrijk maken voor elkaar.
DE WAARDE VAN EEN PLEK. Gelijsteen opteert voor een ethiek van de kwetsbaarheid en het persoonlijke. Het persoonlijk bijzondere, datgene wat ons allen tot iets bijzonders maakt. Hierbij hecht zij bijzondere waarde aan een vragende houding. Zij wil onzekerheid, datgene wat in ons aanduidt dat we het niet zeker weten, serieus kunnen nemen, een plek kunnen geven in haar projecten. Onzekerheid is geen afwijking maar een morele categorie van keuzes. Gelijsteen ziet de vragende houding als een bindende factor, een ons allen verbindende dimensie. Wat is het dat het leven echt waardevol maakt, wat is voor ons van waarde, van ultieme waarde. Wat is voor ieder van ons het dierbare, het persoonlijke motto om het leven als waardevol te markeren en te beleven. Het zijn deze vragen die zij in haar werk als basisvragen, als basiswaarden naar buiten wil brengen. De vraag naar de kwaliteit van het leven inzetten tegen een economie, een regelgeving, een cultuur, van kwantiteit en van louter het berekenbare. Iedereen is anders, iedereen is op een bijzondere manier bijzonder. En daarom is iedereen belangrijk. Gelijsteen wil niet alleen het bijzondere niet rangschikken onder een zogenaamd idee of categorie van het algemene, zij wil al deze verschillen tussen mensen, dit bijzondere van het bijzondere opvatten, benoemen als rijkdom. We zien te weinig hoe bijzonder de ander is. Die rijkdom aan verschil, aan diversiteit van het subjectieve, wil zij uit de sfeer van het strikt persoonlijke halen. En een belangrijke plek geven in de Grote Huiskamer en in haar projecten belangrijk maken voor elkaar.
Close